Osteoporoza wtórna

W medycynie można wyróżnić wiele odmian niemal każdego schorzenia. Nie inaczej sprawa ma się z osteoporozą. W kontekście tego, jakie czynniki miały wpływ na rozwój choroby, odróżniamy: osteoporozę pierwotną oraz wtórną. O ile geneza tej pierwszej nie jest do końca zbadana, to w przypadku osteoporozy wtórnej można określić źródło patologii. Zazwyczaj osteoporoza wtórna jest skutkiem ubocznym innych chorób (można do nich zaliczyć te na tle hormonalnym – jak nadczynność tarczycy, lub inne – jak marskość wątroby). Objawami są, jak zawsze, osłabienie struktury kości, ich większa łamliwość, a w fazie początkowej – silne bóle w odcinku krzyżowym kręgosłupa oraz w klatce piersiowej. Co istotne osteoporoza wtórna może być wynikiem chorób, które atakowały organizm pacjenta na przestrzeni wielu lat. Ryzyko wystąpienia zrzeszotnienia kości jest duże, jeśli: występowały zaburzenia w gospodarce hormonalnej człowieka ( wspomniana nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, nadczynność lub niedoczynność kory nadnerczy, zaawansowana cukrzyca), organizm zmagał się z przewlekłymi schorzeniami układu pokarmowego (przez co wchłanianie wapnia było upośledzone), wystąpiła nietolerancja laktozy i inne zaburzenia trawienia i wchłaniania. Dodatkowo na to, czy rozwinie się osteoporoza mają wpływ: choroby narządów ruchu, schorzenia tkanki łącznej, reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, unieruchomienie pacjenta. Także nowotwory, w których dochodzi do zajęcia kości wzmagają ryzyko osteoporozy. W każdym z tych wypadków dobrze jest prewencyjnie przyjmować leki na osteoporozę, mające za zadanie hamować proces niszczenia kości oraz pobudzać
kościotworzenie.